شاید عبارت HD به گوشتان خورده باشد. یا در تبلیغ های تلویزیونی نام
تلویزیون HD یا HD DVD را شنیده باشید. High Definition یا HD به سیستم
ویدئویی گفته میشود که وضوح تصویر بالاتری نسبت به سیستم های استاندارد
ویدئویی که Standard Definition نامیده میشوند دارند. سیستم های ویدیویی
استاندارد که PAL - NTSC - SECAM نام دارند و حتما نام آنها را روی
تلویزیون خود دیده اید دارای وضوح تصویر 486 خط هستند. در حالی که ویدئو
های HD دارای 720 یا 1080 خط میباشند و این به معنای کیفیت بالاتر تصاویر
است.
HD در اوایل دهه 80 میلادی توسط ژاپنی ها ارئه شد. هنگامی که
آنها تلویزیونی ساخته بودند که قادر بود 1125 خط را با سرعت استاندارد 30
فریم در ثانیه نشان بدهد. با توسعه سریع این سیستم در آمریکا و اروپا
ویدئوی HD به سرعت در حال جایگزینی با سیستم های قدیمی است. مراکز پخش
تلویزیونی به سرعت در حال جایگزینی سیستم های پخش از SD به HD هستند. برای
پخش ویدیوی HD نیاز به سیستم تلویزیون یا مانیتوری دارید که بتواند این
سیستم را نمایش دهد. در حال حاضر از دوربین های فیلمبرداری HD نیز استفاده
وسیعی میشوند و کارگردان های زیادی تمایل به ساخت فیلم با این سیستم جدید
دارند. به دلیل وضوح بیشتر تصاویر امکان نشان دادن جزئیات بیشتر در فیلم
ها وجود دارد و تصاویر زنده تر به نظر میرسند. به دلیل کیفیت بیشتر حجم
ویدئو های این قالب بیشتر از ویدئو های معمولی است. بنابراین DVD های
جدیدی برای ذخیره این ویدیو ها ارائه شده اند. این DVD ها که هم برای ضبط
ویدیو و هم نگهداری دیگر اطلاعات قابل استفاده هستند دارای حجم 15 گیگا
بایت روی هر لایه هستند که در مقایسه با DVD های معمول 4.7 گیگا بایتی 3
برابر اطلاعات بیشتری را ذخیره میکنند. دو نوع مشهور این DVD ها HD DVD و
Blue Ray هستند. برای پخش هر یک از این DVD ها نیاز به DVD-ROM مخصوص این
کار است. شرکت های سازنده کامپیوتر و لپ تاپ در حال جایگزینی درایو های
DVD معمولی فعلی با درایو های جدید هستند و اکثر محصولات جدید را با این
درایو ها عرضه میکنند. بنابراین هنگام خرید کامپیوتر جدید به این نکته هم
توجه کنید که آیا این سیستم جدید قادر به پخش DVD های HD یا Blue Ray هست ؟
در عکس بالا مقایسه وضوح تصویر HD را با قالب های استاندارد فعلی میبینید
رقابت HD DVD و Blu-Ray : HD DVD توسط شرکت توشیبا ارائه شده و Blue Ray
توسط شرکت سونی. تکنولوژی Blue Ray یا لیزر آبی دارای حجم ذخیره سازی
بیشتری است و قادر است 25 گیگا بایت روی هر لایه ذخیره کند و دیسک های دو
لایه آن 50 گیگا بایت ظرفیت دارند. از نظر پشتیبانی از قالب های تصویری هر
دو تکنولوژی تقریبا مشابه هم هستند. اما در قالب های صوتی تفاوت هایی وجود
دارد. HD DVD از تکنولوژی Dolby Digital Plus با سرعت 3 مگابیت بر ثانیه
پشتیبانی میکند در حالی که Blu-Ray این تکنولوژی را به صورت انتخابی و با
حداکثر سرعت 1.7 مگابیت در ثانیه پشتیبانی میکند.
کمی بیشتر راجع به
درایو های پخش کننده HD : سیستم های پخش کننده HD-DVD قادر به پخش CD و
DVD های معمول هستند. اما از Blu-Ray پشتیبانی نمیکنند. به دلیل رقابت
میان این دو تکنولوژی پخش کننده های این نوع DVD ها از سیستم رقیب
پشتیبانی نمیکنند. اما به تازگی درایو های توسط شرکت هایی مانند LG به
بازار عرضه شده که هر دو نوع دیسک را اجرا میکند. این درایو که که معمولا
کومبو یا هیبرید نامیده میشوند هنوز دارای قیمت های بسیار بالایی هستند
برای مثال پخش کننده LG به قیمت 1199 دلار ارائه شد. دقت کنید که لغت
کومبو را با کومبویی که برای پخش کننده های CD و DVD استفاده میشود اشتباه
نگیرید.
برای این کار:
در صفحه دسکتاپ یا در منوی Start، بر روی Computer راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.
در پنل سمت چپ بر روی System Protection کلیک نمایید.
حال بر روی دکمه Create در پایین صفحه کلیک کنید.
در
پنجره باز شده یک نام دلخواه برای نقطه بازگردانی مورد نظر انتخاب کنید.
به عنوان مثال اگر قصد دارید یک نقطه بازگردانی پیش از نصب از یک برنامه
خاص ایجاد کنید، نامی را بنویسید که یادآور این موضوع باشد.
سپس بر روی دکمه Create کلیک کنید.
اکنون اندک زمانی صبر کنید تا نقطه بازگردانی ایجاد شود.
مشاهده پیغام The restore point was created successfully به منزله موفقیتآمیز بودن این مرحله است و نقطه بازگردانی ایجاد شده است.
به نقل از ترفندستان
هرگاه برنامه AutoRun ویندوز برای CD Rom با مشکل مواجه شود یعنی بعد از مدتی غیر فعال شود و وقتی سی دی را که در داخل CD Rom قرار دهید به صورت اتوماتیک محتوای داخل سی دی فعال و نمایان نشود آنگاه Auto Run برای CD Rom ویندوز شما غیر فعال شده است برای فعال کردن Auto Run از برنامه رجیستری مسیر زیر را پیمایش نمایید :
HKEY_USERS\.DEFAULT\Software\Microsoft\
Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer
سپس بروی NoDriveTypeAutoRun دابل کلیک نمایید و مقدار آن را در حالت Hexadecimal عدد 95 قرار دهید. کار انجام شده است برای اطمینان از اعمال کار در رجیستری یک بار عمل Log Off را انجام دهید.روش مشترکی می باشد که چندین پردازشگر بطور جداگانه با یکدیگر در یک مادربرد کار میکنند. سیستم عامل با هر دو cpu تقریباً بطور یکسان کار میکند و کارهای مورد نیاز را به آنها ارجاع میدهد. چیپ های جدید دو هسته ای intel و AMD توانایی SMP را به صورت داخلی مورد توجه قرار داده اند. پروسسور های سرور opteron دو هسته ای همچنین می تواند بصورت خارجی با دیگر چیپهای دوهسته ای ارتباط برقرار کند. (بشرط آنکه چیپ متقابل نیز دارای این خاصیت باشد) محدودیت اصلیSMP در پشتیبانی سیستم عاملها و نرم افزارها از این تکنولوژی میباشد. خیلی از سیستم عاملها (مانند ویندوز XP سری خانگی ) توانایی پشتیبانی از SMP را ندارند و از دومین پردازشگر استفاده نمیکنند. همچنین بیشتر برنامههای پیشرفته بصورت تک رشته ای کار میکنند، در اصل در هر زمان فقط یک پردازشگر در حالت فعال می باشد. برنامه های چند رشتهای از پتانسیل موجود در سیستمهای دو یا چند پرازشگر، میتوانند نتایج مفیدتری بگیرند، ولی به صورت کامل عمومیت ندارد. در گذشته intel و AMD سعی داشته اند تا تکنولوژی جدیدی مثل SMP را بیشتر برای پردازشگر های سرور پیشرفته مانند opteron و Xeon استفاده نمایند (البته تا قبل از پنتیوم 3)
همانطور که از نام آن ها پیداست در این تراشه ها ، دو پردازشگر و دو کش L۲ در یک واحد سیلیکونی قرار گرفته اند . مزیت این گونه پردازنده ها ، پردازش بهتر دستورات مالتی تسک است . در واقع مزایای پردازنده های دو هسته ای زمانی بهتر لمس خواهد شد که به طور همزمان چندین کار انجام پذیرد . تراشه های دو هسته ای اینتل نیاز به یک مادربرد جدید دارند در صورتی که پردازنده های دو هسته ای AMD نیاز به مادربورد جدید ندارند و فقط با به روز رسانی بایوس می توان این پردازنده ها را روی مادربورد های سوکت ۹۳۹ نصب کرد .